1. 3. 2016: Штефан Сухый здобыв Літературну премію Марії Мальцовской

Дня 24-го фебруара 2016-го року в Пряшові проходила членьска громада Сполку русиньскых писателїв Словеньска, котра ся орґанізує шторік.

Зборы писателїв вела председніáчка орґанізації Кветослава Копорова. Писателї обговорили зреалізованы проєкты за 2015-ый рік і планы на рік 2016. В рамках планів Сполок русиньскых писателїв Словеньска приготовлює і властный інтернетовый сайт, на котрім хоче презентовати своїх членів і роботу орґанізації.

На членьскій громадї были і офіціално выголошены резултаты Літературного конкурзу Марії Мальцовской за рік 2015. Oд 10-го септембра до 20-го новембра 2015 Сполок русиньскых писателїв Словеньска у сполупрацї з редакціов Русин і Народны новинкы і Інштітутом русиньского языка і културы Пряшівской універзіты в Пряшові выписав 2-ый річник Літературного конкурзу Марії Мальцовской на найлїпшы творы в области поезії, прозы, есеїв і драмы в списовнім русиньскім языку. Творы міг посылати каждый автор од 18-го року віку, жыючій у Словеньскій републіцї.

Тот рік на третїм місцї скінчіла молода писателька, штудентка на Інштітутї русиньского языка і културы Пряшівской універзіты в Пряшові – Яна Сташкова. Тота в конкурзї третє місце здобыла за свою прозу. Друге і перше місце належало поезії. Друге місце здобыла Марія Ґірова і як найлїпшы творы у 2015-ім роцї были оцїнены стихы Штефана Сухого. Оцїнены роботы, будуть окрем того, же авторы дістали фінанчну нагороду, і опублікованы в часописї Русин.

Штефан Сухый ся народив 24-го мая 1946-го року в селї Нехвалёва Полянка. Є то русиньскый поет, прозаік і драматік, автор дакотрых русиньскых учебників. До року 1989 писав по україньскы, по револуції у 1989-ім роцї зачав писати русиньскым языком. Мож спомянути ёго книжкы Русиньскый співник, Енді сідать на машыну вічности, Як Руснакы релаксують, Азбукарня, Аспірін, Слон на Кычарі, Незабудка, Азбукова мама, Третє око… Є і автором радіопєс, котры робив про Словеньскый розглас – русиньске высыланя Радіа Патрія. Пєсу під назвов Пташаче молоко, котра была оріґінално написана про радіо, мав у своїм репертоарі Театер Александра Духновіча в Пряшові. Є лавреатом Премії Александра Духновіча за русиньску літературу, яку передає Карпаторусиньскый научный центер у Ню Йорку.

П. М.