17. 9. 2021: Мілан ҐАЙ: Світять уж на небі, Рїка Лаборець, Пензія (Стихы)

Мілан Ґай

Світять уж на небі

 

Світять уж на небі

ясненькы звіздочкы,

поминули скоро

молоденькы рочкы.

 

Уж мы із роками

добігли до цїля,

была то щастливо

пережыта хвіля?

 

Не стрїтило нас ніч

смутне у жывотї,

поминули рокы

в злагодї – добротї?

 

Ці каждого сьте вы

тримали у чести,

а може хотїли

на злы драгы звести?

 

Господь нам наказав

любити ближнёго,

не желати ёму

ніч про нёго злого.

 

Рїка Лаборець

Коли выйдеш меджі Верихы

на берег высокый,

увидиш Лаборець-воду,

якый він глубокый.

 

У Чертіжнянскім хотарї

спід землї выверать,

а по ˮдразї„ додалека

вшыткы воды зберать.

 

А в Гуменнїм уж є нёго

дость велика плоха,

бо злїва до нёго тече

щі вода Ціроха.

 

При Стретавкі коло Воян

смерує до Угу,

котрый тече з Україны

з северу до югу.

 

Над електрарнёв Вояны

воды згромаждює

бо цїлый великый завод

із нёв засобує.

 

Латоріцю стрїтить тиху

барз лїнивый єй „крок,ˮ

і вєдно течуть корытом

уж як рїка Бодроґ.

 

Пензія

Дожыв єм ся хвала Богу

того часу і я

бо приходить вытужена

і моя пензія.

 

Теперь мі є добрї

жыти ма тім світї,

бо уж до роботы

не мушу ходити.

 

Буде мати мій час

інакшого пана,

бо не мушу я ставати

скоро завчас зрана.

 

Кажде рано буду годен

і довгше поспати,

лем няй буде мі од Бога

дано благодати.

 

Жебы єм міг кажде рано

ёму дяку вздати,

і вєдно з ёго помочов

здравый прожывати.

 

(З приправлёваной книжкы Мілана Ґая – Правдива выповідь.)