28. 4. 2021: 80 недожытых років културного і сполоченьского дїятеля в Пряшівскій области – ШТЕФАНА КРУШКА

Штефан Крушко (Степан Крушко, Štefan Kruško) нар. 18. 4. 1941 у Хмелёвій (Комлоша) у втогдышнїм Словацькім штатї, теперь на теріторії Словацькой републікы, умер 21. 3. 2021 у Пряшові на Словакії. Быв културным і сполоченьскым дїятелём у Пряшівскій области.

У 1947 роцї родічі Ш. Крушка добровольно переселили ся на совєтьску Україну, де він провів молоды рокы. Закінчівши медічне учіліще в Дубнї (1956 – 1959), робив як здравотник у дакількох селах Западной Україны. Неспокійный з условіями єствованя в Совєтьскім союзї, Ш. Крушко вєдно з дакілько тісячами іншых добровольных переселенцїв (оптантїв) домава ся і в резултатї того дістав право на наверенутя ся до Чехословакії.

Од 1967 р. жыв у Пряшові і бере актівну участь у културнім жывотї Русинів. Є закладателём Театру поезії при Руському културному центрї „Русский дом‟, про якый приправив дакілько монтажів і быв режісером дакількох пєс.

У поскомуністічнім часї Ш. Крушко брав актівну участи ув обнові Общества Александра Духновіча і орґанізації „Русскій клубъ‟. З цїлём направы  і пропаґанды інтересів колишнїх переселенцїв із совєтьской Україны він засновав у 1992 роцї Корордіначный выбор реоптантів у Словацькій републіцї і опубліковав історію той ґрупы жытелїв до і по їх переселїню на отчізну. Тыж є автором трёх неопублікованых пєс в русиньскім языку і девятёх документалных бадань на тему оптації.

Павел Роберт Маґочій, здрой: „Енциклопедія історії та культури карпатських русинів‟ зоставителїв П. Р. Маґочія і І. Попа. Ужгород: „Видавництво В. Падяка‟, 2010, с. 379-380, переклад з україньского языка і звыразнїня писма: А. З.