8. 5. 2018: Траґічно загынув Осиф „КеСо“ Кеселіця
В ночі із 5-го на 6-го мая 2018-го року у віцí 56 років траґічно вмер Осиф Кеселіця, русиньскый музикант, запаленый пропаґатор Енді Варгола і збератель вшыткого, што тым з умлецём было повязане, знамый і під прозывков „КеСо“. Ёго посліднёв акціёв, на котрій брав участь, была вернісаж і концерт в Музею модерного уменя Енді Варгола в Меджілабірцях. Домів, до Свідника, ся уж не вернув, траґічно загынув.
Подля професії учітель анґліцького языка Осиф Кеселіця зачав Варгоїлови присвячати ся такой на зачатку 90-ых років. Выбудовав собі може найвекшу збірку матеріалів о Варголови на Словакії, а може і у Европі, котру творять тісячі фотоґрафій, книжок, платнї і іншых документів. Як сам говорив, зачав з тым, же будьшто, де быв Варгол, мусив мати. Ці новинку за пару філерів або книжкы за тісячі корун, котры ішов накупити до Австрії. Пізнїше зачав о Варголови писати статї, зробив авдіовізуалный проґрам, котрый мав назву Енді Варгол є Андрій Вархола. У 1994-ім роцї быв і на одкрытю Варголового музею в Піттсбурґу.
Осиф Кеселіця став і головным героём документарного філму австрійского режісера Ґеорґа Міша під назвов Єм нивыдкы (I am from Nowhere). В 70-минутовім документї, котрый ся робив три рокы, главнов темов было баданя інтересу медій о Микову, де народили ся Варголовы родічі і рефлектовала ся в нім дімемнзія славы тых, котры філмують і суть філмованы в дусї Варголовых слов о пятнадцятёх минутах славы. „Основу філму творить презентація тугы по лїпшім жывотї, сповненых і несповненых снажінь і самій необходимости людьской потребы снити,“ повів втогды ку філму Кеселіця. Сам о Варголови наточів свій філм.
О Варголови все дашто штудовав, дізнавав ся все дашто нове, звертав увагу на неправилны інформації, покля в архівных жрідлах штось нашов. В Миковій Кеселіця довгы рокы помагав Михалови Завацькому, котрый вже так само вмер, з орґанізованём фестівалу, котрый несе мено Енді Варгола. Быв председом „Andy Warhol Pop Art Club‟ у Свіднику.
Осиф Кеселіця присвячав свій жывот і музицї. Довго выступав зо своёв алтернатівнов, много раз контроверзнов русиньсков ґрупов ЧУМзБАҐЕРА. Но найвекшый успіх му, якбач, принесла сполупраца з Людмилов Шандаловов, кедь на їй текст написав музику і выникла днесь знама і часто грана балада Карпаты, Карпаты.
„КеСо“ быв гордый Русин. Як повів в розговорі із нагоды ёго 50-ых народенин, котрый дав втогдышніїм новинкам Інфо Русин, за найвекшу траґедію брав, же родічам Русинам родять ся дїти Словаци. Сам втогды подяковав своїм родічам, отцёви з Нижнёго Мирошова і мамі з Миковой за то, же го научіли русиньску бісїду і він тото передавав дале. Брав участь на дакілько Світовых конґресах Русинів, быв участный конференції заміряной на Русинів, котра проходила в Данії. В часї лїтнїх русиньскых фестівалів ці іншых културных акцій не міг хыбовати, якбач, на жадній вызначнїшій. На фестівалах і іншых културных акціях часто збогачовав проґрам властным музичным выступом.
Осифа Кеселіцю єм знав як чоловіка приятельского, чоловіка, з котрым ниґда не было смутно. Все приставив ся при людях, котрых знав, бісїдовав з нима. Кого не знав, познакомив ся. Выкликовав усміхы, добре настроїня, хоць сам пережывав свої болї, страданя, непорозумлїня людей. Мав все велё планів, што вшытко іщі хоче зробити, і тот рік рихтовав проєкты присвячены Варголови. Ниґда ся не заставив. Звыкнув о собі бісїдовати, же з Варголом є далека родина, через свою маму, котра была Хомова, як і Варголова баба, но єдночасно додавав, же є в тім і кус рецесії і містіфікації. „Даколи чую, як кібы в моїй голові жыв реінкарнованый Варгол, бо часто заставлю ся коло того, же на світ смотрю ёго очами,“ говорив.
Осифе, хотїло бы ся вірити, же тота вість, о котрій днесь пишу, єм лем далша твоя містіфікація, котров єсь нас хотїв дакус шоковати. Жаль, не є. Вірю, же уж сьте там горї довєдна з Ендім. Же тя як родину привітав. А головно вірю, же порозумлїня, котре єсь меджі нами много раз глядав, а мы ті го не знали дати, єсь уж нашов навсе. Най ті світить карпатьске сонце у вічности. Може з нёго зробите даякы прінты. Будеш хыхбновати. Свіднику. Варголоґії. Русинам. Вшыткым, што тя знали. Блаженый покій, вічная память!
Петро МЕДВІДЬ
