11. 11. 2022: Ведучій оддїлїня

О нуловій толеранції не хочеме уж лем слухати, але єй і відїти.

Обіцянкы бы было треба наповнити. Іншак собі різны ведучі оддїлїня будуть робити проти Русинів, што хотять, а навеце з тихов акцептаціёв державы. Або є фарма троллів наповньованём державных замірів?

Кавза коло телевізного проґраму із Свідника, котрый перед часом одвысылала публічна інштітуція – Радіо і телевізія Словакії, і в якім одзвучали шкандалозны слова робітничкы Словацького народного музея – Музея україньской културы у Свіднику, котры выкликали волну неволї меджі Русинами, окрем іншых резултатів, принесла і приобіцяня ґенералного директора Словацького народного музея, же буде одтеперь „нулова толеранція“ на такы ексцесы з боку робітників той держанвой інштітуції.

Но не знам, ці о тім ґенералный директор не інформовав робітників свідницького музея, або то бісїдовав перед представителями Русинів лем так до люфту, жебы сьме уж дали покій.

Без огляду на то, як то властнї із щіростёв ґенералного директора Бранїслава Паніса было, факт є такый, же од предметной кавзы не відїти, жебы україньскый музей „стягнув хвіст“, наопак, робітник того музея, назвийме го „ведучій оддїлїня“, атакує вшыткы русиньскы ґрупы на соціалній сітї, котры ся му якбач подарило найти, і выписує свої мудрости.

Правда, никому не мож заказати проявлёвати своє думаня на соціалных сітях. А ани бы сьме то як демократічно роздумуючі люде не хотїли.

Но кажде таке выражіня має і свої граніцї. Головно втогды, кедь іде о ведучого оддїлїня, робітника державной інштітуції, значіть чоловіка, котрый бы на основі того, де робить, мав як першый дбати на то, жебы не порушовав законы, і жебы ёго высловы не выкликовали контроверзії, або прямо ненависть до дакого.

Ведучій оддїлїня якыйсь етічный кодекс якбач давно стратив, кедь го обще даколи мав. Нихто му не бере ёго погляды на Русинів і Українцїв, няй собі з нима спокійно жыє. Но вернийме ся ку споминаным граніцям.

Є іщі в рамках тых граніць, кедь такый чоловік пише іронічно о тім, якы сьме „мудры і школованы“, кедь в 21-ім столїтю не знаме, значіть мы, Русины, до якого народа приналежыме? Покля іщі все є тото в граніцях, што подля мене не є, так собі послужыме далшым прикладом. Є в рамках граніць выражіня, же знаме лем „баламутити нашых людей“, і же сьме, пробачте за слово, „засраны зрадникы“?

То суть слова ведучого оддїлїня, робітника державной інштітуції на марґо Русинів. „Ведучій“ якбач од ґенералного директора о „нуловій толеранції“ нияк не чув, або то абсолутно не рефлектує, і має то десь.

Покля не є заміром державы, або Словацького народного музея, жебы із свідницького музея была фарма на протирусиньскых інтернетовых троллів, пак ся звідам, де настала хыба комунікації, же по кавзї з одвысыланым проґрамом не суть одповідны за кавзу тихо, але чують ся быти на коню?

Властно, мене ани не інтересує, де настала хыба. Є мі абсолутно єдно, ці о тім не інформовав директор, або то ведучій оддїлїня не слухать. Мене інтересує выводжіня одповідности. Бо слова о „засраных зрадниках“, бы уж могли быти і на параґраф.

Но а покля собі з тым не знать дати рады ґенералный директор і выводити персоналну одповідность „ведучого оддїлїня“, пак ся буде треба представителям Русинів задумати, ці не є час взяти на одповідность прямо ґенералного директора.

Петро МЕДВІДЬ. Статя была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радія lem.fm. Ґрафічна і языкова коректура: АРК в СР. Жрідло фотоґрафії: Pixabay.com.