16. 7. 2020: Цїну Александра Павловіча здобыла Серна в нераю
У 2020-ім роцї в рамках Цїн і Премій словацького Літературного фонду (Literárny fond) за оріґіналну творчость, фонд знова уділёвав і Цїну і Премію Александра Павловіча, котры належать русиньскій літературї. Оцінёвали ся творы, котры вышли в роках 2018 і 2019.
Як інформовав Літературный фонд на своїм офіціалнім сайтї, Цїну Александра Павловіча за оріґіналный твір в русиньскім языку здобыла книжка Даніелы Капралёвой з назвов Серна в нераю, котра вышла у 2018-ім роцї, і выдало єй Обчаньске здружіня Колысочка.
Премію Александра Духновіча здобыв вже знамый русинськый поет Юрко Харитун із збірков поезії під назвов Моя тринадцята, котру выдала Академія Русиньской културы в Словацькій републіці у 2019-ім роцї.
Серна в нераю
Даніeла Капральова штудовала на Середнїй умелецькопромысловій школїв Кошыцях шпеціалізацію фотоґрафія, і на Універзіт Павла Йозефа Шафарика в Пряшові, на Катедрї вытварной выховы. Робила у Вігорлатьскім музею і у Вігорлатьскій бібліотецї в Гуменнім, Музею модерного уменя Енді Варгола в Меджілабірцях і в каштелю в Снинї. Моментално є кураторков Словацького народного музею – Музею русиньской културы в Пряшові. Присвячує ся фотоґрафії, музеоедуколоґії, кураторству і поезії.
Збірка Серна в нераю была їй поетічным дебутом. Находять ся в ній стихы по русиньскы і по словацькы. Збірку такыма словами характерізовав Штефан Сухый, русиньскый поет і писатель:
„Збірка Даніелы Капралёвой є компонована як денниковый запис, в котрім безназвовы віршы не мають інтерпункцію, также каждый творик представлять якыйсь отвореный выдых неспокійной, но о то чістотов цїннїшой душы, глядаючой ідеал людьской статочности, ай кедь го находить лем недостаточно в конзумнім світї. На першый погляд бы ся відїло, же тоту поезію творять незвычайны денниковы записы. Чітательске виджіня в тім припадї наводить к упрощіню. Курте, но інтензівне вздыханя – то є бой душы як о властну чістоту, так і о чістоту світа. Жывым ідеалом той чістоты духа є божскость, але не церьковна. Є то ідеал добра, справодливости і красоты, є то гляданя перспектівы віры на направу розщіпленого сумлїня модерного чоловіка.“
Цїны і Премії Александра Павловіча
Літературный фонд удїлює од 2005-го року літературну Цїну Александра Павловіча за найлїпшый літературный твор написаный по русиньскы і Премії Александра Павловіча за літературный твор написаный по русиньскы і за тлумачіня літературного твору зо словацького на русиньскый язык. Цїы і Премії Александра Павловіча суть все удїлёваны творам, котры вышли в попередїх двох роках. Цїну і Премії удїлює выбор Секції про оріґіналну літературу на пропозіцію журї.
Петро МЕДВІДЬ, ЛЕМ.фм
(Языкова управа і доповнїня фотоґрафії книжкы Моя тринадцята: ред. АРК в СР, позн.: Юрко Харитун на другім боцї не є дебутантом, бо оцїнена книжка є уж ёго14-ов книжков поезії а занедовго выйде далшый (15-ый) ёго зборник не менше злой поезії під назвов Наш край – наш рай, але то уж інша капітола, о котрій будеме писати. Меджі іншым, Ю. Харитун в минулости уж быв оцїненый Цїнов і Преміёв Александра Павловіча.)
