28. 10. 2022: Гелена ХОМОВА-ГРІНЁВА: Яблочко, Розложу огень, Перемінь мене, рыбонько, Печать осени (Стишкы)

Гелена Хомова-Грінёва

 

Яблочко

 

Остатнї ябка в осени

Висать на яблінцї,

Чекають на збер.

Ранны молгы як молоко

Закрыли червеный край їм.

Двигнеш руку, натїшеный,

Оторгнеш плоды лїта.

Притяны кошыкы

Повны пахнячіх

Зріїых яблочок

До коморы несеш.
Еліксір здравя:

Скритый в них на зиму – то поміч

і сила тїлу.

 

Розлож огень

 

Вітер гучіть над окном

Огынать росклину,

Лїто одышло до забытя,

Зминив ся час

В єдну годину.

Хапать ся холод

Понеджі шпары

До хыж.

Аж ламлють

І болязь кости.

Повну наруч

Буковых  дров

Принесу ку пецу,

Няй зогріє тепло

Моє змерзнуте тїло.

 

Перемінь мене,  рыбонько,

 

Вітор у світнику

Однесе послїднїй цвіт,

Одпаде і помалёване листя,

По яругах розмече.  

Перейде оцїнём прогульков

Долины, та, отвортіть ся мі

Давнїй дївочій світ.

Сяду на камінь

На бережку ярку,

На золоту рыбку закрічу.

Подаруй мі, рыбонько,

Молоды рокы,

Перртемінь мене на прінцезну

В замку!„

 

 

Печать осени

 

Родный краю, лїсы, горы,

Берегы долин, златьста осїнь

З стромів

Опадане листя

В недалекім ярку.

Холодна вода

Пінить ся як молоко,

Здоєне в джбанку.

Грубый светер

Зогрівать тїло,

мороз палинь,

рану отаву

білым прахом

прикрывать крячкы

печать осени

вдарив на хотарь.

 

(То суть стишкын написаны 14. 10. 2022.)