4. 4. 2016: 110 років од народжіня Николая Бобака

Того року мине 80 років од заснованя Ґрекокатолицькой руськой ґімназії в Пряшові. Тота подія мала втогды великый вплив на розвой русиньского школства і културы. Русины дістали центер середнёшкольской освіты з матуров у Пряшові і не мусили штудовати на Підкарпатю в Мукачові або в Ужгородї. Про дакотрых штудентів Пряшівского реґіону то было далеко. При тій нагодї треба спомянути першого директора ґімназії доктора Николая Бобака. Народив ся 4-го апріля 1906-го року, то є перед 110-ма роками. Народив ся в селї Вісло, днесь то є в Мадярьску. Ґімназію і  теолоґічну освіту здобыв у Пряшові, пару років служыв як ґрекокатолицькый священик. В 1939-ім роцї обгаїв докторат на Філозофічній факултї Універзіты Коменьского в Братїславі.

Уж од 1934-го року як кваліфікованый середнёшкольскый професор наступив учіти на Ґрекокатолицьку  руську учітельску семінарію в Пряшові. Ту учів новы кадры про русиньскы основны школы. Кідь у 1936-ім роцї Міністерство школства і народной освіты в Празї поволило засновати Ґрекокатолицьку руську ґімназію в Пряшові, єпархіалный  уряд на челї з єпіскопом Павлом Ґойдічом обернув ся на Николая Бобака, ці прийме функцію директора школы. Він тоту функцію прияв і зробив вшытко, абы школа досяговала добры выслїдкы як то было в цїлій Чехословакії, – споминав  Ґавриіл Бескид. Старав ся, жебы в школї ся могли учіти і дїти з біднїшых родин,  выдобыв про них штіпендії. Глядав спонзорів на учебникы і іншу літературу. Мав перед собов і задачу постарати ся, абы вшыткых 8 класів ґімназії мали свою будову.

Велику радость мав Николай Бобак 2-го мая 1944-го року, кідь на банкетї першых матурантів повів: „1936-ый рік є в історії карпатьскых Русинів такый важный, як 1862-ый про словацькый народ“. Ішло о першу ґімназію. 1-го септембра 1936 была заснована  перша  ґрекокатолицька ґімназія на теріторії нашой єпархії. Радость  нашых людей была і зато, же з нашой „Алма Матер“ вышла перша ґенерація – 47 абітурьєнтів і абітурьєнток, жебы могли продовжовати свою освіту на высшых школах“. Од 1944-го року каждорічно выходили новы абсолвенты, з котрых многы досягли вызначны посты в своїй роботї і робили добре мено своїй школї.

По войнї доктор Николай Бобак быв повіреницьтвом школства в Братїславі менованый централным школьскым іншпектором. В 1948-ім роцї іде учіти на обходну академію. В 1950-ім роцї мав уж заказану педаґоґічну роботу, і так робив учтовника. А кінцём того рока уж быв выселеный на Чехы на роботу в лїсах. О два рокы одходить до Ліптовского Микулаша, де робить референта на оддїлїню пакованя товару. Там зістав аж до своёй пензії, то є до року 1964. Пришов назад до Пряшова, а як была обновлена Ґрекокатолицька церьков, то є в роцї 1968, єпархіалный уряд установив Николая Бобака за справцю парохії в Глиннім. Там служыв два рокы.

Режім не узнав ёго способности, кваліфікацію педаґоґа, мудрость выхователя, одсунув го на періферію своїх інтересів. Шкода. Умер  Николай Бобак 18-го децембра 1986-го року в Пряшові, де є і похованый.

Теодозія ЛAТТОВА, Пряшів