7. 8. 2018: Словацька пошта выдасть знамку іконы з русиньского реґіону

Словацька пошта до свого емісного плану поштовых знамок на 2018-ый рік дала і выданя знамкы, на котрій буде ікона Краснобрідьской Богородіцї. Поштова знамка бы мала быти офіціално выдана 19-го октобра 2018.

Подля доступных інфомрацій буде поштова знамка з Краснобрідьсков Богородіцёв мати чісло емісії 671. Номінална вартость знамкы буде 1,40 €. Розміры будуть 44,4 на 54,4 мм і на єднім листї будуть 4 знамкы. Выданых буде 80 тісяч фалатків. Знамкы будуть друкованы техніков оцілёвого друку на плоскій платнї в комбінації із офсетом. Ікона із стародавного Краснобрідьского монастыря, котрый находить ся недалеко міста Меджілабірцї, буде выдана в рамках едіції Уменя.

 

Ікона Краснобрідьской Богородіцї

Подля леґенды приблизно в половині 14-го стороча, перед праздником Сошествія Святого Духа, слїпый жебрак ведженый малым хлопцём ішов через Лабірьску долину ку Красному Броду. Підвечур, коли приходили ку селу, нашли жрідло свіжой воды. Освіжыли ся і зістали на тім місцї через ніч. В ночі слїпому зъявила ся Пречіста Дїва і повіла му, жебы рано омыв ся лїчівов водов. Рано по омытю водов із жрідла слїпый зачав відїти. Образ Божой Матери мав у своїй памяти і іншпірованый написав ікону Богородіцї, котра ся му зъявила і дав єй на престол в каплічцї, котру сам збудовав коло жрідла. За короткый час ікона прославила ся чудами і зачало ку ній ходити множество людей.

Інша верзія леґенды говорить, же прибизно в тім самім сторочу пришов до Красного Броду слїпый монах. Вечур вычерьпаный заспав і у снї увидїв Богородіцю, котра му повіла, же рано, кедь встане, має ся омыти водов із студника і буде відїти. Кедь ся му рано по омытю навернув зрак, помсотрив до студника і збачів образ Богородіцї із Дїтинков, яку відїв у снї. Образ намалёвав і так є доднесь у монастырї в Краснім Бродї. Вість о іконї і водї, што лїчіть, скоро пошырила ся і зачали там ходити люде із вшыткых сторон. Хворы і слїпы вертали ся домів щастливы і здоровы.

Далшый писемный документ о іконї походить із 1603-го року, втогды ґроф Друґет дав выпалити монастырь, но чудотворна ікона ся чудом сохранила од огня. У 1708-ім роцї быв монастырь знова знищеный, сохранив ся лем храм і ікона. Аж до навернутя монахів ся о ікону старали священици із околіцї і кураторы під доглядом архідіакона Михаіла Ярецького. Монахы ся до Красного Броду вернули в роцї 1729. В роцї 1761 збудовали маріяньску каплічку, до котрой дали чудотворну ікону. У 1769-ім роцї ікону обновив єромонах Михаіл (Тадеа) Спалиньскый.

В роцї 1915, почас І. світовой войны, были храм і монастырь в Краснім Бродї тотално знищены, лем каплічка з іконов зістали непорушены. Втогды василіяньскы монахы перенесли ікону до парохіялной церькви в Краснім Бродї і самы поросходили ся по іншых василіяньскых монастырях.

Перед ліквідаціёв Ґрекокатолицькой церькви в Чехословакії в 1950-ім роцї втогдышнїй протоіґумен василіянів скрыв ікону в домі єдного старого священика, де была аж до обновлїня церькви у 1968-ім роцї. В році 1972 єй зрештавровав академічный малярь Николай Йордан, котрый быв од 1930-го року офіціалным малярём Пряшівской ґрекокатолицькой єпархії. Він втогды зробив і вірну копію іконы.

Од обновлїня діятельности Чіну св. Василія Великого в бывшій Чехословакії, по роцї 1989, в Краснім Бродї знова зачали орґанізовати ся традічны одпусты ку Краснобрідьскій Богородіцї і ікона была перенесена із церькви в селї до каплічкы коло бывшого монастыря, де ікона была і перед тым. Днесь уж стоїть на тім фундуші новый монастырь отцїв василіянів.

П. Медвідь